Heb je iets strafbaars meegemaakt? Bijvoorbeeld geweld of diefstal? Dan kun je naar de politie gaan voor hulp. Hier is een aantal tips om je te helpen bij het contact met de politie.

Stap 1: contact met de politie en hulpverlening

• Ben je nu in gevaar of is het voorval net gebeurd? Bel dan 112 voor hulp.
   
• Heb je seksueel geweld meegemaakt? Zoek dan zo snel mogelijk medische hulp. Bijvoorbeeld via het Centrum Seksueel Geweld. Een hulpverlener kan je helpen met een soa-test, een zwangerschapstest en het verzamelen van bewijs.
   
• Ben je niet in gevaar? Maak dan een afspraak om een aangifte of melding te doen. Dan kom je het snelst bij de juiste agent terecht.
   
• Heb je seksueel geweld meegemaakt? Dan moet je naar de afdeling Zeden van de politie. Daar werken agenten die verstand hebben van seksueel geweld. Die zullen je ook helpen met het verzamelen van bewijs op je lichaam.
   
• Vraag hulp van een vriend, familielid, of een hulpverlener. Zij kunnen ook met je mee naar het politiebureau als je dat fijn vindt. Hier vind je een lijst met hulpverleners die verstand hebben van sekswerk.

Stap 2: voorbereiden

• Bereid je goed voor op de afspraak. Schrijf op wat er precies is gebeurd, op welke plek, op welke datum en hoe laat.
   
• Verzamel bewijs: Maak foto's van verwondingen en beschadigingen. Wil je daar hulp bij? Dat kan bij het Centrum Seksueel Geweld of bij de huisarts.
   
• Ben je bang om naar de politie te gaan? Bijvoorbeeld omdat je  geen verblijfsvergunning hebt? Dit moet je weten: de politie zal je tijdens de afspraak niet aanhouden of doorsturen naar de vreemdelingpolitie. Maar je verblijfstatus komt wel in het politiesysteem. Er is een kans dat je daar later last van krijgt. Praat hierover met een hulpverlener.

Stap 3: aangifte of melding

• Je hebt altijd recht om aangifte te doen. Aangifte doen betekent dat je zegt dat je slachtoffer bent van een misdrijf en dat je wil dat de politie onderzoek doet. Het voordeel is dat er een kans is dat de dader straf krijgt. Je hebt ook meer kans op een schadevergoeding. Het nadeel is dat het onderzoek voor jou zwaar kan zijn. Je moet bijvoorbeeld vaak vertellen wat er precies is gebeurd. En de kans dat de dader straf krijgt is klein.
   
• Wil je geen aangifte doen? Je kunt ook een melding maken. Dat betekent dat je de politie vertelt wat er is gebeurd. De politie kan dan extra opletten, maar doet geen officieel onderzoek. Met alleen een melding krijgt de dader geen straf.
   
• Soms kan de politie een stop-gesprek voeren met de dader. Dat betekent dat agenten met de dader gaan praten om te zorgen dat die stopt met het vervelende gedrag. Dat kan ook zonder aangifte.
   
• Weet je niet of je aangifte moet doen of een melding moet maken? Praat erover met een hulpverlener of politieagent. Zij kunnen je helpen een keuze te maken die voor jou het best is.
   
• Spreek je niet goed Nederlands? Dan heb je recht op een tolk. De politie moet dat regelen en betalen.

Lees meer over aangifte doen 

Stap 4: na de aangifte

• Heb je aangifte gedaan? Dan gaat de politie onderzoek doen. Agenten stellen jou veel vragen over wat er precies is gebeurd en doen ander onderzoek.
   
• Is er genoeg bewijs? Dan kan de dader voor de rechter komen.
   
• Is er niet genoeg bewijs? Dan stopt de politie het onderzoek.
   
• Jij hebt recht op informatie over hoe het gaat met jou aangifte. De politie houd je daarvan op de hoogte.
   
• Je hebt recht op gratis hulp. Ook als je geen aangifte doet of het onderzoek stopt. Bijvoorbeeld via Slachtofferhulp Nederland.

Als het contact met de politie mis gaat

• Wordt je niet goed geholpen bij de politie? Maakt een agent bijvoorbeeld vervelende opmerkingen over je werk? Of wil de politie je aangifte niet opnemen? Spreek de agent daar dan op aan.
   
• Helpt aanspreken niet? Dan kun je een klacht indienen.
   
• Lukt klagen niet? De Klachtenbalie voor Sekswerkers kan je helpen.